Μιλώντας για το ΑΝ

Πρώτη ιστορία
Ο Παναγιώτης μαθητής λυκείου, κάτοικος κωμόπολης κάπου στην ηπειρωτική Ελλάδα. 20 χρόνια πριν θέλησε να γνωριστούμε. Μέσα από αγαπημένους φίλους μια παρέα από παιδιά βρεθήκαμε στις γιορτές Χριστουγέννων.
Μου ζήτησε την ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ. Ο δισκος είναι εξαντλημένος. Με είχαν πληροφορήσει οι φίλοι πως τον είχε αγαπήσει αυτό το δίσκο.
Του χάρισα ένα κομμάτι από κείνα που έβαλα στην άκρη για το παιδί μου.
Επέμεινε να τον πληρώσει. Πως μπορούσα να πάρω χρήματα από το χαρτζιλίκι ενός μαθητή;
Του είπα πως στο μέλλον σαν αποκτήσει κάποτε χρήματα από τη δουλειά του θα τον αγοράσει.
Χαθήκαμε. Τον βρήκα στο δίσκο ΒΟΜΒΑ να γράφει πολύ γλαφυρά και με ενθουσιασμό για τα τραγούδια μια γερή κριτική, μάλιστα ψαγμένη, χωρίς να μου χαρίζεται, καλοπροαίρετη πάντα, με αναφορά στην ιστορία της μπάντας κλπ.
Φαίνεται πως ακόμα σπούδαζε στο πανεπιστήμιο γιατί δεν είχε χρήματα. Το εξώφυλλο του δίσκου ήταν από φωτοκόπια φτηνή και είχε προφανώς κατεβάσει το δίσκο από το διαδίκτυο.
Πέρασαν τα χρόνια και έμαθα αυτά τα Χριστούγεννα πως είναι μετανάστης στο εξωτερικό, σε μεγαλούπολη, με καλή δουλειά πάνω στις σπουδές του και περιμένει τη γέννηση του παιδιού του. Γι αυτό άλλωστε είχε έρθει και στην Αθήνα. Πρέπει να πρόκοψε (ήμουν σίγουρος γι αυτόν από την ευγένεια και το ήθος του) και πρέπει να βρήκε δουλειά με καλή αμοιβή.
Πως το συμπέρανα; Αγόρασε 4 δίσκους από το ΑΝ και τους έκανε δώρο σε κοινούς μας φίλους.

Δεύτερη ιστορία.
Ο Λευτέρης από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του τα οποία ζούσε σε νησί του Ιονίου άκουγε ελληνόφωνο ροκ από ραδιοσταθμό της Πάτρας.
12 χρονών στα 13 αγόρασε σε βινύλιο τη συλλογή ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΤΑΝΙ κι ας μην είχε πικάπ.
Μαγεμένος από τους ήχους παρήγγειλε με το χαρτζιλίκι του τους ΠΡΩΤΟΥΣ δίσκους των ΜΑΥΡΩΝ ΚΥΚΛΩΝ.
Παιδί με εξαιρετικό και σπάνιο χαρακτήρα από εκείνα που βάζουν υψηλούς στόχους και αγωνίζονται να τους πετύχουν με πολλή δουλειά και αγωνίες. Με πατέρα ναυτικό να βολοδέρνεται στους ωκεανούς και μάνα δασκάλα του χωριού του να παλεύει να μεγαλώσει με αξιοπρέπεια 5 παιδιά.
Όταν κυκλοφόρησε η ΒΟΜΒΑ μου έστειλε το πρώτο του μήνυμα. Μου ζητούσε να συναντηθούμε γιατί ήθελε να αγοράσει όλα μου τα έργα γιατί δεν μπορούσε να τα βρει. Ήταν λέει από κάποιο νησί και έπρεπε σύντομα να επιστρέψει. Του είπα να τα παραγγείλει και να του έρθουν ταχυδρομικά. Η δυναμική επιμονή και κάποιο θαρρείς ένστικτο με οδήγησαν στο ραντεβού.
Γνώρισα έναν ώριμο και κατασταλαγμένο άνδρα. Φοιτούσε στα πρώτα χρόνια της Νομικής.
Με κέρδισε αμέσως η καθαρή και ειλικρινή ματιά του.
Κρατήσαμε επαφή όσο σπούδαζε κι έκανε εξάσκηση. Αποφάσισε να επιστρέψει στο χωριό του για να βοηθήσει τον άρρωστο πατέρα αλλά και να φροντίσει πλέον σαν μεγάλος αδερφός τα μικρότερα αδέρφια του τα οποία σπούδαζαν. Πήγα για συναυλία στο νησί και συναντηθήκαμε οικογενειακώς.
Ο Λευτέρης άνοιξε δικό του δικηγορικό γραφείο και έγινε σπουδαίος και τρανός. Με πολλή δουλειά βοηθώντας φτωχούς ανθρώπους απέναντι στη λαίλαπα των άπληστων τραπεζών.
Έχει λίγους μήνες που κρατά στην αγκαλιά του τον γιό του, την μεγάλη του, την μεγαλύτερη προκοπή του,
Πως τα ξέρω όλα αυτά; Ήρθε στην πρωτεύουσα σαν έμαθε για την κυκλοφορία του δίσκου και τον αγόρασε. Μόνο γι αυτό. Το ξέρω πως ήρθε και για να με δει αλλά την ίδια μέρα πήγε στο νησί του και με την πρώτη ευκαιρία έβαλε στο μικρό παιδί το δίσκο του φίλου του Γιώργου.

ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΑΠΟ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ.
Ισως τα ονόματα να διαφέρουν.
Να ξέρεις λοιπόν πως να μη το βάζεις κάτω ποτέ και να έχεις το νου σου πως εκεί έξω στην πραγματική ζωή ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΝΕ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΡΑ,
Εσύ έχεις μάθει;