Τα σκυλιά που φυλάνε καλά τα αφεντικά τους, χτυπούν ανελέητα εργάτες, φοιτητές, μαθητές για να καταστείλουν το υπέρτατο δικαίωμα του ανθρώπου να είναι ελεύθερος, το καθήκον του να πολεμά για την ελευθερία στην έκφραση, το δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή χωρίς χρηματιστήρια ανήθικων αξιών, εμπορευματοποίηση και υστερική καταναλωτική λατρεία, χωρίς ξενοφοβία, με αλληλεγγύη προ μετανάστες, συνανθρώπους με κοινά ιδανικά κι οράματα ισότητας και δικαιώματος στην διαφορά. Η εν ψυχρώ, η κτηνώδης δολοφονία του Αλέξη, ενός 15 άχρονου παιδιού ήταν το παγόβουνο που έλιωσε για να δημιουργήσει την οργισμένη αντίδραση της λαοθάλασσας με μπροστάρηδες τους νέους ανθρώπους, τα παιδιά με τα μαύρα που τους λένε αλήτες και δεν έχουν μάθει να σκύβουν το κεφάλι δουλοπρεπώς στους κάθε μπάτσους της κοινωνίας μας, υψώνουν το ανάστημά τους πάνω από τις ασπίδες και τα καρκινογόνα χημικά, βροντοφωνάζουν τη μια και μοναδική αλήθεια ξεσκίζοντας τη σιωπή των καθώς πρέπει φιλήσυχων δημοκρατικαναπεδοπολιτών, των ηδονοβλεψιών της καλποεκλογοτρυπίδας της ανοργασμικής τηλεαποχαύνωσης. Συλλαμβάνουν 12 άχρονα και 13 άχρονα που τολμούν να αντιστέκονται στη κρατική βία, ρομποτοποίηση της ζωής τους, να αντιμιλάνε, να εκφράζονται να ουρλιάζουν καταγγέλλοντας πως δεν θέλουν να γίνουν σκλάβοι των υλικών αγαθών, της άρχουσας τάξης που δίνει άλλοθι σε δολοφόνους φασίστες με τη προβιά του εκλογοδημοκράτη της μειοψηφικής εξουσίας, της ολιγαρχίας των χοντροκοιλαράδων με τα σκατοσάκκουλα για μυαλά, να μη γίνουν τέλος σαν τους πατεράδες τους, τις μανάδες τους, τους πνευματοκτόνους βολεμένους δημοσιουπαλληλίσκους δάσκαλο-καθηγητάδες στις φυλακές που έχουν για σχολεία που τους μιλάνε για το πολυτεχνείο σαν μια γιορτούλα που έγινε και δεν τους λένε πως αυτοί που κυβερνάνε τώρα είναι η γενιά του πολυτεχνείου που πουλήθηκε για τη καρέκλα του βολευτή. Ποιός δεν έχει νιώσει τη βία, τον εξευτελισμό από τους ράμπο της αστυνομοκρατίας που γαλουχούνται από την εκάστοτε κυβέρνηση αδιακρίτως να βγάζουν την ψυχοπάθειά τους πάνω σε ανήλικα, σε γυναίκες, αλλοδαπούς, σε εξαρτημένα παιδιά, τσιγγάνους και σε όσους θέλουν να είναι διαφορετικοί. Τι διάολο δημοκρατία είναι αυτή που θέλει ΜΑΤ και ΜΕΑ να την προστατεύουν από μαθητές, τι απειλή σοβαρή μπορεί να υπάρχει από συνταξιούχους και τους ξυλοφορτώνουν. Όλη αυτή η κοκαϊνομανείς υποκουλτούρα των σκυλάδικων είναι μεγαλύτερη απειλή αλλά εκεί πάνε στα μπουζουκοτραγωδομάζα που η Ελλάδα αναστενάζει οι υπουργοί και κυβερνήτες της νταλκαδοκαψούρας της κλαψομούνικης, της μισογύνικης... Κάνουν τα πάντα να πείσουν τους άνεργους, ανασφάλιστους, τη γενιά των 400 ευρό πως φταίνε οι φτωχοί άμοιροι εργάτες, οι μετανάστες που έχουν υποστεί τα πάνδεινα για να γλιτώσουν το πόλεμο στη χώρα τους και δεν φταίνε οι πολυεθνικές που θησαυρίζουν, καθοδηγώντας τους κωλογλύφτες πολιτικούς για να ψηφίζουν μπάσταρδα εργατονομοσχέδια για στέλνουν στο τάφο εργάτες στο πέραμα, στα γιαπιά, στα εργοστάσια να δουλεύουνε άμισθοι, απλήρωτοι, ανασφάλιστοι (το ιδανικό τους είναι κάποτε να τους παρακαλάμε για να ασκήσουμε το δικαίωμα της δουλείας). Κουκουλοφόροι μπάτσοι συλλαμβάνονται μόνο από τις κάμερες εν ώρα εργασία και εμπορίου και είναι κοινά μυστικά πως χαφιεδορουφιάνοι μας πουλούν προστασία με την προβιά-μάσκα του αναρχικού, του κομμουνιστή, του ανθρώπου μεταμφιεσμένοι μασκαράδες, μεταλλαγμένοι σε φρικιά με μαλλιά και γενιά μέχρι τον κώλο τους, περπατούν παριστάνοντας τους φίλους, συντρόφους, πλιατσικολογώντας, καίγοντας μαγαζάκια, μικροπερίπτερα ταμπουρωμένοι πίσω από τη σιδερόφραχτη ομάδα ανεμίζοντας τη πλαστική σημαία λάβαρο των αγανακτισμένων τηλεκατευθυνόμενων πολιτών της χουντοναζιστικής νοοτροπίας...κι όλα αυτά για 3 και 60!!! (είναι πολλά τα λεφτά ’ρη) Που διάολο είναι η αριστερά όταν δεν παίζει πιτσικουλιές με αλληλοκατηγορίες, με προβοκατόρικες ενέργειες που ενισχύουν την θέση τους στο σύστημα και τους κάνει να απολαμβάνουν τα έσοδα από το κράτος που δήθεν του αντιστέκονται κι είναι που είναι αυτοί οι ίδιοι το κράτος, ο στυγνός έμπορας ιδανικών. Το όπιο του λαού η εκκλησία άφαντη, παραδομένη στη θεία και πνευματική ενασχόλησή της αποθηκεύει λίπος, εκατομμύρια ευρό τζογάρει με την ανοχή του κράτους σε χρηματιστήρια και ιδρύει εταιρίες πλουτισμού τη στιγμή που η φτώχεια, η ανέχεια έχει γονατίσει από τα δάνεια, τα φροντιστήρια της παραπαιδείας, της ασυδοσίας αφεντικών, σούπερ μάρκετ ιδεολογίας των μέσων μαζικής εξημέρωσης που κατασκευάζουν μεγαλοδικηγορίσκους των πρωινάδικων, των πρωινάδικων μεταξύ τυριού και αχλαδιού εκτελούν ζωές, ανθρώπινα δικαιώματα, καθοδηγούν τον λαό στο πνευματικό σκοτάδι λεηλατώντας την ανάγκη πραγματικής ενημέρωσης χωρίς πολυεθνικές, μεγαλοδιαφημιστικές καμπάνιες που στηρίζουν τα κανάλια και με τους πληρωμένους κονδυλοφόρους, φερέφωνα της κυβερνητικής αλαζονείας, αδιαλλαξίας, τραμπουκισμού. Ποιόν να πιστέψουν οι νέοι άνθρωποι, σε ποιόν πολιτικό; Αυτόν που άφησε τον πατέρα τους άνεργο, που τον έστειλε σακάτη σε κάποιο γιαπί, που πνίγηκε σε ναυάγιο, που πέθανε γιατί ήταν φτωχός και δεν είχε φακελάκι για το γιατρό;, γιατί δεν υπάρχει κρεβάτι σε νοσοκομείο;, εντατική μονάδα; γιατί δεν υπάρχει έλεος και πληρώνουν μόνο οι φτωχοί;, γιατί έχουν κάνει τα σχολεία βιομηχανία παραπαιδείας; Από τη μια η απληστία του πλούτου και από την άλλη η εξαθλίωση που τον σέρνουν τα όργανα του κράτους φονιά. Που θα πάει; Που έχει χρέος να πάει. Η μόνη απάντηση είναι ο δρόμος, να κατέβει στο δρόμο να αντιμετωπίσει τη ζωή, τη πραγματική ζωή και θα την απαιτήσει φτύνοντας με το αίμα τους το σύστημα της αναξιοκρατία, της αθλιότητας που τον εξαναγκάζουν να παραδεχτεί τη σκλαβιά του, Πως μπορείτε να το ζητάτε αυτό από την πιο περήφανη γενιά των τελευταίων 20 χρόνων. Είναι η γενιά που μας δείχνει το δρόμο για αγώνες, για αντίδραση με την ανυπακοή για καθήκον του μέσα την αρένα του στυγνού καπιταλισμού, του σύγχρονου δουλεμπορίου ελπίδων. Μας δείχνουν το δρόμο της αυτοργάνωσης, αυτοδιάθεσης μακριά από εργατοπατέρες και κομματόσκυλλα μισθοφόρους. Είμαστε μαζί σας παιδιά. Είμαστε όλοι παιδιά κι αν δεν μας σεβόσαστε, δεν σέβεστε το παιδικό όνειρο που έχουμε μέσα σας τότε θα έρθει η ώρα που θα φοβηθείτε την οργισμένη εξέγερση του ονείρου μας για ελευθερία, ισότητα, αλληλεγγύη. Το μέλλον ανήκει στα παιδιά και θα έρθει από μόνο του. Μήπως ήρθε ή ώρα και πρέπει να διαλέξεις με ποιούς θα πας και ποιούς θα αφήσεις; ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.